مکن زغصه شکایت

دقیقا ۴۰ دقیقه اس زل‌زدم به یک‌صفحه سفید که بنویسم...اما نمیتونم. حس میکنم اشک‌به چشمم‌میاد از اینکه نمیتونم‌مثل قبل راحت بنویسم.دیگه این آهنگ‌مزخرف ابی هم‌مزید برعلت شده. فکر‌کنم این آخرین بار باشه که ابی گوش کنم :) از اینکه منو به یاد یکی که نباید می ندازه، عصبیم میکنه.آدم‌ها رو توموقعیت های خاص میشه شناخت. چقدر زشت و چقدر حیفه که در انتها، یک سری از دوستی ها انقدر تلخ تموم میشن.+ این اسکلا هم‌ول کن‌نیستن، هی زنگ‌پشت زنگ‌میزنن، کلافم‌کردن، امروز ظهر اومدن در خونه. اصرارشونو نمیفهمم واقعا بخاطر چیه! مکن زغصه شکایت...

بالینی شیراز ورودی بهمن قبول شدم (لبخند عمیق) +باید بیوفتم دنبال کارای انصراف از دانشگاه مکن زغصه شکایت...

این چند روز، بعضی از دوستام دائم پیام میدن و حمایتم میکنن و بهم تبریک میگن، خاطره و شکوفه و نگار بودنشون و حمایتشون بیشتره، پررنگ تره، واقعی تره. همکارم پیام تبریک قبولی داده بود و بعدم نوشته بود؛ خدا بخواد دیگه چپو راست اختلال و مرض میچسبونی بهمون چپ و راست راهکار درمان میدید. منم درجواب گفتم حالا میرم بالینی روش درمان هم یادمیگیرم، خدابزرگه، درست میشید.(خنده) ولی بعد از دیدن خبر قبولی خیالم یکم آسوده تر شده. مکن زغصه شکایت...